donderdag, januari 09, 2003
Hij stormt de drogisterij binnen, de enige winkel die nog open durft te zijn aan de Hendrik Berlagestraat. "Hier met je rolletje", sommeert hij de fotograaf van de krant. Dat de verslaggeefster hem toeroept te dimmen, maakt weinig indruk op de jongen met de gouden tand. Zijn gehoofddoekte tante trekt hem weg.
"Oh, vond die mevrouw het een probleem dat er veel buitenlanders wonen? Nou, dan wordt het hoog tijd dat ze gaat verhuizen", zegt de jongen met de gouden tand. "Deze buurt is gewoon kut", roept zijn maat. Even later scheurt hij met een rotgang weg in zijn oude wagen, maar niet nadat hij vermeld heeft dat hij vijftien jaar is. De fotograaf wordt weggekeken. "Hier komen, geen foto's", beveelt een jongen zijn broodmagere vriendin. De jongens uit de snackbar de fotograaf en zijn camera nauwlettend in de gaten.
Saida lacht naar de fotograaf als ze de winkel binnenstapt. "Mooie foto maken?" Vrolijk lachend en vrolijk groetend met haar zachte 'g'. "Ik ben hier praktisch geboren." Toch maar geen foto. Ook geen achternaam trouwens. "Ik denk niet dat mijn man dat zo leuk vindt." Even later is ze terug. Om haar neef met de gouden tand de winkel uit te trekken.
Monique Koreman telt achterin de winkel de opbrengst van die dag, terwijl de beveiligingscamera bij de kassa zijn werk doet. De fotograaf kijkt tevreden naar zijn fototoestel dat nog mooi heel is. Iemand wijst naar de tas van de verslaggeefster: "Die zou ik maar dichtdoen."
Uit een reportage van het Brabants Nieuwsblad over Breda-Noord.
"Oh, vond die mevrouw het een probleem dat er veel buitenlanders wonen? Nou, dan wordt het hoog tijd dat ze gaat verhuizen", zegt de jongen met de gouden tand. "Deze buurt is gewoon kut", roept zijn maat. Even later scheurt hij met een rotgang weg in zijn oude wagen, maar niet nadat hij vermeld heeft dat hij vijftien jaar is. De fotograaf wordt weggekeken. "Hier komen, geen foto's", beveelt een jongen zijn broodmagere vriendin. De jongens uit de snackbar de fotograaf en zijn camera nauwlettend in de gaten.
Saida lacht naar de fotograaf als ze de winkel binnenstapt. "Mooie foto maken?" Vrolijk lachend en vrolijk groetend met haar zachte 'g'. "Ik ben hier praktisch geboren." Toch maar geen foto. Ook geen achternaam trouwens. "Ik denk niet dat mijn man dat zo leuk vindt." Even later is ze terug. Om haar neef met de gouden tand de winkel uit te trekken.
Monique Koreman telt achterin de winkel de opbrengst van die dag, terwijl de beveiligingscamera bij de kassa zijn werk doet. De fotograaf kijkt tevreden naar zijn fototoestel dat nog mooi heel is. Iemand wijst naar de tas van de verslaggeefster: "Die zou ik maar dichtdoen."
Uit een reportage van het Brabants Nieuwsblad over Breda-Noord.
# posted by Jan-Edward : 20:24
|
|